Random Thoughts!

Unless you stop at one point and look back, you never know how far you have come

Unless you sit back & relax, you never realize how you were running

That’s why, until you reach the goal or atleast you cross that critical path… Never stop! Never look back! Never relax! …it may fill contentment in your heart; pride in your brain….but will take away the REAL destination you deserve. Everything is a phase. Lot many things passed by and it will pass too. Keep going!

P.S Self addressing :) This is the third time in this week I thought to myself for what am I running. I need this little motivation to keep me going.

ఏది మంచిది?

మొన్న మా ఆఫీసులో ఒక ట్రైనింగ్ batch జాయిన్ అయ్యింది. వాళ్లకి లంచ్ దాకా ప్రాసెస్ ట్రైనింగ్ ఇచ్చి , లంచ్ తర్వాత నుంచి జస్ట్ ఏవో డిస్కషన్ పెడుతున్నాం. మొన్న కూడా అలానే ఒకటి పెట్టాం. దేని మీదా అంటే ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకోవడం మంచిదా, పెద్దలు కుదిర్చిన పెళ్లి చేసుకోవడం మంచిదా అని.

పెళ్ళిళ్ళు అయ్యిన వాళ్ళేమో మంచిగా పెద్దలు కుదిర్చిన పెళ్లి చేసుకోవడమే మంచిది అన్నారు. పెళ్లి కాని వాళ్ళేమో ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకుంటే పెళ్లి తర్వాత కొంచెం స్మూత్ గా ఉంటుంది లైఫ్ అన్నారు. పెళ్లి కాని వాళ్ళల్లో కూడా కొంత మంది పెద్దలు కుదిర్చిన పెళ్లిని సపోర్ట్ చేసారు అనుకోండి. కానీ చాలా వరకు ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకోవడమే మంచిది అన్నట్లు మాట్లాడారు. నేను కాలేజీలో ఉండగా అనుకుంటా ఒకసారి ఇలాంటి టాపిక్ వస్తే అందరూ పెద్దలు కుదిర్చిన పెళ్లి చేసుకోవడమే మంచిది అన్నారు. అంటే ఆ రోజుల్లో ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకోవడాన్ని సపోర్ట్ చేస్తే..ఏంటీ...ఎవర్ని ఆయినా ప్రేమిస్తున్నావా అని అడిగే పరిస్థితి ఉండేది అనుకోండి అది వేరే సంగతి. కానీ ఈ రోజుల్లో పిల్లలకి లైఫ్ మీద తొందరగా క్లారిటీ వచ్చేస్తుంది. నిజంగా వస్తుందా లేకపోతే వచ్చింది అనే భ్రమలో బతుకుతున్నారా అనేది వేరే విషయం.

నిజమేనేమో ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకుంటే అవతలి వాళ్ళు ఎలాంటి వాళ్ళు అనే విషయం ముందే తెలిసి ఉంటుంది, దానికి తగ్గట్టు గానే మన expectations కూడా సెట్ అయిపోయి ఉంటాయి. అయ్యో..ఎలాంటి లైఫ్ కోరుకున్నాం, ఇలాంటి లైఫ్ వచ్చింది అని భాధ పడే పరిస్థితి రాదు. కాకపోతే ఎప్పటికీ పరిస్థితి ఇలానే ఉంటే పర్లేదు...కానీ పెళ్లి అంటే ఇద్దరు కలిసి బతకడం మాత్రమే కాదు కదా...అటు వైపు వాళ్ళు, ఇటు వైపు వాళ్ళు కలవగలగాలి. పిల్లల సంతోషమే మా సంతోషం అనుకునే పెద్ద మనసు రెండు వైపుల వాళ్ళకి ఉండాలి, లేకపోతే అమ్మాయి వైపు వారు అల్లుడిని ఆదరించి, గౌరవించలేరు. అబ్బాయి అమ్మ, నాన్నలు కొడుకు దగ్గర నాలుగు రోజులు ఉండి వెళ్ళలేరు.

పెద్దలు కుదిర్చిన పెళ్లి మాత్రమే అన్ని రకాలుగా మంచిది అని కూడా చెప్పలేం.  అమ్మాయికి ఏవో ఊహలు ఉంటాయి..భర్త కి పెద్ద మనసు ఉండాలి, తనని అమితంగా ప్రేమించడమే కాదు, ఎప్పటికప్పుడు వెలిబుచ్చుతూ ఉండాలి, ఇలా ఉండాలి.. అలా ఉండాలి అంటూ పరిమితులు విధించకూడదు, ఎప్పటికప్పుడు surprises ఇస్తూ ఉండాలి,  భర్తనని అధికారం చూపించకూడదు... ఇలాంటివే ఇంకా ఏవో. అబ్బాయికి ఏమో అమ్మాయి అర్ధం చేసుకునేది అయి ఉండాలి, ఇంటికి వచ్చిన తర్వాత హాయిగా relax అవ్వనివ్వాలి, అత్త గారింట్లో అందరితో కలిసిపోవాలి, చిన్న చిన్న విషయాల్లో సర్దుకుపోవాలి, ఎక్కువ నస పెట్టకూడదు, మంచిగా వండి పెట్టాలి (ఈ రోజులలో అంత ఎక్కువ expect చెయ్యటం లేదు అనుకోండి), తగిన గౌరవం ఇవ్వాలి, ఇంట్లో ఎలా ఉన్నా బయటకి వెళ్ళినప్పుడు తన మాటకు ఎదురు చెప్పకుండా నడుచుకోవాలి..ఇలా.... అన్నీ మంచి లక్షణాలే...కానీ అందరిలో అన్నీ ఉండవుగా. ఏవి ఉంటాయి, వేటితో మనం సర్డుకుపోగలం, వేటిని అస్సలు భరించలేం అనేవి మనకు మనం తెలుసుకునే అవకాశం లేకుండానే పెళ్లి అయిపోతుంది. తర్వాత మనం అనుకున్నట్లు జీవితం లేదు అని నిరాశ పడతాం.

కాబట్టి పెళ్లి అనేది ప్రేమించి చేసుకున్నామా, పెద్దలు చూపిస్తే చూసి చేసుకున్నామా అనేదానికన్నా మనం పెళ్లి అనే పదాన్ని, పెళ్లి తో పాటు జీవితంలో వచ్చే మార్పులని అర్ధం చేసుకుంటే చాలు.  అలానే రోజులు గడుస్తున్న కొద్దీ కొత్త బాధ్యతలు మీద పడతాయి కదా...అప్పుడు కదా అసలు జీవితం మొదలు అయ్యేది. ఆ టైంకి వచ్చేసరికి అది పెద్దలు కుదిర్చిన పెళ్లి ఆయినా, మనకు మనం కోరి చేసుకున్న పెళ్లి ఆయినా పరిస్థితి ఒకటే ఉంటుంది. ఒకరిని ఒకరు అర్ధం చేసుకుని, బాధ్యతలు పంచుకునే మనస్తత్వం ఉంటే చాలు. భర్త వంద suprises ఇవ్వనవసరం లేదు..ప్రతీ వారంతం బయటకి తీసుకుని వెళ్ళక్కర్లేదు, ఆఫీసు పని, ఇంటి పని, పిల్లల పనితో సతమతమయిపోతున్న భార్యకి నేను ఉన్నాను అనే భరోసా, ఇది మన కుటుంబం, కలిసి బాధ్యతలు పంచుకుందాం అంటూ చేసే చిన్న చిన్న సాయాలు చాలు జీవితం సంతృప్తికరంగా సాగడానికి.

పెరుగుతున్న ఖర్చులతో, వచ్చే పరిమిత ఆదాయంతో, ఆఫీసు లో ఉన్నtensions తో, ఒత్తిడితో ఉన్న భర్తతో చిన్న చిన్న విషయాల్లో సర్దుకుపోతూ, అత్తింటి భాధ్యతలను సొంత ఇంటి భాధ్యతలు గా అర్ధం చేసుకుంటూ, , దొరికే కాసేపటి ఏకాంతంలో ఇరుగు పొరుగు విషయాలు, కంప్లైంట్స్ చెప్పకుండా సొంత కుటుంబం గురించి మనసు విప్పి మాట్లాడుకునే వాతావరణం కల్పిస్తే గృహమే కదా స్వర్గసీమ.

ఇవి అన్నీ ఈ చిన్న పిల్లలకి ఇప్పుడే తెలియాలి అనుకోవడం కూడా తప్పే కదా...మనకు మాత్రం ఇవ్వన్నీ ముందే తెలుసా...అక్కడికి వెళ్లి వస్తేనే కదా తెలిసేది. అందుకే ఎవరికీ తోచింది వాళ్ళు చెపుతూ ఉంటే, నేను వింటూ ఉన్నాను.

ఆఫీసులో ఈ డిస్కషన్ జరుగుతూ ఉండగానే ఒక అబ్బాయి చెప్పాడు. పురాణాల ప్రకారం ఐదు రకాల దంపతులు ఉంటారంట...లోకంలో ఏ దంపతులయినా ఈ ఐదింట్లో ఒక రకం వారు అయ్యి ఉంటారంట. అది కూడా చెప్తాను ఇక్కడ..

1 - లక్ష్మీ నారాయణులు
నారాయణుడు లక్ష్మికి హృదయంలో చోటు ఇచ్చాడు. అందువలన ఇద్దరూ ఒకరి పట్ల ఇంకొకరు విపరీతమయిన ప్రేమతో ఉంటారు. అన్నీ మనసు విప్పి చెప్పుకుంటారు కానీ ఒకరి విషయాల్లో ఇంకొకరు తల దూర్చరు, ఒకరి అవసరం ఇంకొకరికి వచ్చినప్పుడు వారి మీద ఉన్న ప్రేమతో చేసి పెడతారు కానీ, మామూలుగా అయితే ఎవరి విషయాలు వారే సొంతగా జరుపుకుంటారు.

2 - శివ పార్వతులు
శివుడు అర్ధ నారీశ్వరుడు కదా..తన దేహంలో సగ భాగం ఇచ్చాడు. ఆలోచన, మాట, మనసు, చేతలు, నడక, కష్టం, సుఖం అన్నీ కలిసి పంచుకుంటారు.  దాపరికాలు ఉండవు, ఏ పని చేసినా కలిసే చేస్తారు.

౩-బ్రహ్మ సరస్వతి
బ్రహ్మ నాలుక మీద స్థానం సరస్వతిది. భర్త మాటే తన మాట. ఎన్ని విషయల్లు మాట్లాడుకున్నా, ఎన్ని ఆలోచనలు పంచుకున్నా, ఎన్ని విషయాల్లో భేదాభిప్రాయాలు ఉన్నా ఇద్దరి మాట ఒకటే....ఆ మాట భర్త నోటి వెంటే..

4 -సూర్యుడు-ఛాయ
సూర్యుడు అమితమయిన కాంతితో వెలిగిపోతూ ఉంటాడు. లోకం మొత్తానికీ సూర్యుడు, సూర్యుని శక్తి తెలుసు. ఛాయ కేవలం తనని అనుసరిస్తుంది. మాట, ఆలోచన, ఆచరణ అన్నీ సూర్యునివే. ఛాయ అన్నిటినీ అంగీకరుస్తూ, సూర్యుని కాంతిని స్వీకరిస్తూ సహజీవనం చేస్తుంది. Typical male dominated house.

5 - చంద్రుడు - రోహిణి
రోహిణి భగ భగ మండే మంట. చంద్రుడు చల్లని వెన్నెల దాత. ఆయినా వారి కాపురం సాఫీగానే సాగుతుంది ఎల్లప్పుడూ...  కారణం రోహిణికి ఎంత వేడి ఉందో, చంద్రునికి అంత చల్లార్చే శక్తి ఉంది. రోహిణి ఎంత మండినా చంద్రుని చల్లని చూపులే అందరికీ సుపరిచితం. ఒకరికి మండడం తెలిసినప్పుడు ఇంకొకరికి చల్లబరచడం తెలియాలి కదా..

హ్హి హ్హి హీ....మీరు ఏ విషయాల్లో ట్రైనింగ్ ఇస్తున్నారు కొత్త పిల్లకాయలకి అని మాత్రం అడగకండి...ముందే చెప్పా కదా లంచ్ తర్వాత జరిగిన టైం పాస్ డిస్కషన్ అని.

Sreerasthu...Shubhamasthu

I like this song in the movie - Pelli Pusthakam to the bits for its tune and more over for the meaningful lyrics. Whenever i hear to this song, no matter how many times i heard it before, it still feels fresh and it still gives me a new outlook of married life. My heart beat races up, my all senses wake up, and i look up at life with a new perspective.

Sreekaram chuttukundi pelli pusthakam
Ika akaram dalchuthundi kotha jeevitham

So true, we are not the same before and after marriage. And for those who argue why should we change, I say because you want to share your life with someone who is not brought up in your family, who is not a readymade material you ordered from shop to meet your needs or whatsoever. He/she whom you have married will have some expectations, some values, some views, some experiences, some knowledge, and some feelings that are not so similar to yours and more importantly as long as you think its ME and YOU, you cannot find the way to unconditional love or support. When you cannot change for him/her, she/he cannot also change for you and when you remain as YOU and ME at the end, you are not making relationship work.

Change is inevitable. It’s not that we are changing ourselves and losing our individuality, but we are adapting to the new life package that’s full of pleasures & responsibilities which even our parents carried & we cannot escape from them citing much civilized reasons. Life style can change with generations, Life cannot!

We might have selected our partners on our own because the wavelengths are matching, but remember, still the change and adjustment is inevitable. You choose your partner, not the life. And it all goes by the saying Marriages are made in heaven. Destiny is always same; we are only making our way to where we are destinated to, be it through Love marriage or arranged marriage.


Tala meeda cheyyi vesi ottu pettina
Taali bottu medanukatti bottu pettina
Sannikallu tokkina saptapadulu mettina
Manasu manasu kalavadame manthram paramardham

Again, so true in simple words. Cultures are always different. All these custom traditions tell you some meaning that you got to keep in mind for life time. But even if you do not follow those traditions, it’s so very important that the couple understands each other. Understand the likes, dislikes, values, exceptions, limitations, strengths and focus on getting along with them rather pointing each other. Acceptance, Tolerance, Balance, Trust & Respect are the magical words along with Love.

Adugaduguna toli palukulu gurthu chesuko
Tadabadithe porabadithe tappu didduko
Okarinokaru telusukuni odidudukulu tattukuni
Masakeyani punnamila maniki nimpuko

Who is right always? I say NO ONE. But when one goes wrong, will they accept that they are wrong? First of all, will they even realize that they are wrong? Self introspection helps. When something goes wrong, it’s definitely because one of us is wrong or in sometimes both of us are wrong in one way or other. But anyways to correct the situation, how much does it take to admit? It only takes a feeling of togetherness and the courage to let go the Ego. If every one of us follow the exact terms of the above lines, Life is always beautiful. The Love between both of you should always win over Ego, otherwise Love dies.

Got reminded of one story (Read it somewhere, forgot where exactly, but rephrased to my convenience):

There was a time the emotions Love, Ego, Jealous, Anger & Pain are travelling together in a ship called RelationSHIP and with the imbalance of all these emotions, RelationSHIP started to sink in. Love is always proactive, hence somehow made a new boat and started to shift all other emotions to the new boat to save the lives. All the emotions got into the new boat, but one resists. Love went back to RelationSHIP to see who it is, it’s none other than Ego. Love tried in all its ways to convince Ego to come to new boat, but Ego doesn’t accept. All the emotions scream Love to come back, but It’s not Love’s nature. It stayed back in the relationSHIP not able to convince Ego, after some time the relationSHIP sank. Finally, Love died because of Ego. Ego won over Love, but both of them died in the dented relationSHIP.

There is something more i want to write on this subject, not today, but soon.

How was the Birthday?

Hehe…For those of you who are wondering when the birthday was, I clarify here. It’s on 23rd August. Exactly a week back!
As usually, it started off by cutting the cake in midnight having the Vanilla shake alongside. In the morning, as quietly as we could, went to temple, came back, had payasam made by mom and off to work. At work too, it was as quite as my team doesn’t work on Monday. Coming to your question, if my team doesn’t work, why do I need to??? I HAD TO work for this week, as we had new joiners that day. We also had some external personality development training that day post lunch. Huh…..i say, that’s wrong timing to walk into training room with full stomach and just sit quietly listening to the trainer…..Believe me, it’s a tough task. What was the training about?? Yaya…I remember now, it was about using the right side of brain (emotional, conceptual) to grab better opportunities in the market. Huh…not a bad topic, but a bad timing.

I returned home only to see the house locked. Grrr….i called up mom and she said she is in relative’s house. I don’t know what to do till then. My plan was to come home & take sanju for the Rakhee shopping. Rakhee is on next day. So, I thought I better go for shopping. Ohhh..so many options…took long time to select. I tie one to my brother and one to my cousin. Sanju ties Rakhees to her two cousins. This time they were expecting from Roshu too…So sweet! So, over all, I had to buy 6 rakhees. By the time I am done with Rakhee shopping, hubby called to enquire where I’m. When I told him where I was, he said he will come there in 15mins. Hmm…surprising, he normally comes home only between 10-10:30 in night. Don’t know what to do till next 15mins, so I bought one dress for Roshu, one puzzle game for Sanju. Still he didn’t come and I still have money in purse :D So, I bought a pierre cardin pen for him. And by the time I am totally done, he called me from downstairs of that shopping complex and alaas….there is a new bike – Honda Dio for me :P He tried to buy it in our area’s showroom, but they wanted a booking at least a week before. So, he used his influence:), went to BHEL and bought it. That’s a big surprise. Seriously, he doesn’t surprise me quite often. I think for my birthday in first year of our marriage, he decorated the house with balloons by the time I come home (used to work in night shifts) and arranged for cake cutting and after that it’s another surprise now with 6yrs gap, but truly a pleasant and gala one.

We took our precious Dio to show it to Sanju in our relative’s house. She was little sleepy, so didn’t really respond as we expected her to. After coming home, I showed off the dress & puzzle games I bought. He was like huh….you should have money and time with you, and you are unstoppable. Hehehe…what to do, that’s a manufacturing defect :) As soon as I showed off the pen to him, he started asking me how much it is. Manufacturing defect again :))


Now, Annayya & Usha came home. They too have a surprise in store. They gave me a beautiful pearl set. Ohh….i liked it so much. It was on Usha’s insistence, brother had to go for this pearl set…but nevertheless, it’s a good selection. I’m literally on cloud 9 now :)

So, do I need to conclude how my Birthday was???

Hey…I got a Titan Raga watch from brother on the next day as a gift for Rakhee……Doesn’t it look like a Gifting season??? No doubt, it is……and super delighted here I am.

లోకం తీరు...

ఇది బహుశా అన్ వెల్ సీజన్ అనుకుంటా.. నాకు ఒక 20 రోజుల నుండీ పొట్టలో కొంచెం నొప్పి గా అనిపిస్తుంది, సర్లే అదే తగ్గిపోతుందిలే అని వదిలేస్తే పెరగట్లేదు కానీ తగ్గట్లేదు కూడా.
ఇక చూస్తే Sanju కి నిన్నట్నుంచీ fever. మామూలుగా అయితే మందు వెయ్యగానే తగ్గిపోతుంది కానీ ఈ సారి అస్సలు తగ్గలేదు. బాగా ఎక్కువగా ఉంటే ఈ రోజు హాస్పిటల్ కి తీసుకుని వెళ్ళాను. వైరల్ fever అంట. పని లో పని గా నేను కూడా చూపించుకున్నాను. వాటర్ infection అంట..మా కాలనీ లో బాగా ఉంది అంట అది. నేను కాలనీలో వాటర్ ఎప్పుడు తాగాను అబ్బా? ఆఫీసులో ఎలానూ మినరల్ వాటర్, ఇంక ఇంట్లో కూడా సంజు పుట్టిన దగ్గర్నుంచీ మినరల్ వాటరు తాగడమే అలవాటు చేసుకున్నాం. hmm ..ఏంటో...

ఈ హాస్పిటల్ పని లో పడి ఆఫీసు కి హాఫ్ డే వచ్చాను, ఎలానూ హాఫ్ డే నే కదా అని హాస్పిటల్ పక్కనే ఉండే మా అత్త వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాను. మా అత్త చెప్తున్నవిషయాలు వింటుంటే ముందు ఆశ్చర్యం, తర్వాత బాధ వచ్చాయి.

ఏంటో కొంత మంది మనుషులని చూస్తే విచిత్రంగా అనిపిస్తుంది. ఇప్పుడు మంచి స్థితి లో ఉన్నవాళ్ళకి మొన్న మొన్నటి దాకా ఇదే మనుషుల మధ్య లో మేము కూడా ఉన్నాం అనే విషయం గుర్తు ఉండదు అనుకుంటా. నిజం చెప్పాలి అంటే మేము కూడా ఏమీ లేనివాళ్ళమే..ఏదో చదువుకుని, ఉద్యోగాలు చేసుకుంటూ ఇలా నడుపుతున్నాం. కానీ మాకు డబ్బు విలువ తెలుసు, ఆ డబ్బు సంపాదించడానికి పడ్డ కష్టం విలువ తెలుసు, అది లేనప్పుడు సాయపడ్డ కావాల్సిన వాళ్ళ విలువ అంతకంటే ఎక్కువ తెలుసు. కానీ ఇప్పుడు మా అత్త చెప్తున్న వాళ్ళని నేను కూడా చూస్తున్నాకదా..వాళ్ళు ఏంటో వాళ్ళకి అసలు కష్టం అంటే ఏంటో తెలియనట్లు, పుట్టిన దగ్గర నుంచీ డబ్బు నే తింటూ, తాగుతూ పెరిగినట్టు, ఎవరి సాయం తీసుకోకుండానే ఈ స్థితి కి వచినట్లు(నేను చెప్తుంది డబ్బు సాయం గురించి మాత్రమే కాదు, మానసిక స్థైర్యం అంటారే దాని గురించి కూడా) ఈ రోజు ఇలా ఉన్నాం కదా అని ఇంతకు ముందు అండగా ఉన్నవాళ్ళని కించపరుస్తూ ఉంటారు. వాళ్ళని చూస్తే మొదట్లో కొంచెం కోపం వస్తుంది, తర్వాత బాధ అనిపిస్తుంది కానీ చివరికి జాలి వేస్తుంది. ఒక్కప్పుడు ఏమీ లేకపోయినా మనస్పూర్తిగా వాళ్ళ మంచి కోరే మనుషుల మధ్య ఉండేవాళ్ళు, అలాంటిది ఇప్పుడు అన్నీ ఉన్నా చేజేతులా అయిన వాళ్ళని బాధ పెట్టి దూరం చేసుకుంటున్నారు. కాకపోతే వాళ్ళకి అది ఈ రోజు కాకపోయినా రేపు ఆయినా అర్ధం అవుతుంది, ప్రాబ్లం ఏంటి అంటే అది వాళ్ళకి అర్ధం అయ్యేటప్పటికి జరగాల్సిన నష్టం జరిగిపోతుంది. గాజు వస్తువు అనేది విరగనే కూడదు , విరగటం అంటూ అయ్యాక ఎంత ప్రయత్నించి అతికించినా ఆ పగులు కనిపిస్తూనే ఉంటుంది, కనపడకపోయినా మనసుకి తెలుస్తూనే ఉంటుంది.

త్రిశంకు లోకం

అబ్బబ్బ అసలు ఏంటీ వర్షం, ఏంటీ లొకం?


హిహిహి....మళ్ళీ మొదలెట్టాను అనుకుంటున్నారు కదూ? ఏం చేస్తాం చెప్పండి, వర్షా కాలం కదా...:)
అసలు ఈ పొస్ట్ మొన్నsatday రాద్దాం అనుకున్నా కానీ బద్దకంగా అనిపించి రాయలేదు. కానీ ఈ రోజు రాయాల్సిన పరిస్థితి వఛ్ఛింది కాబట్టి రాస్తున్నా, ఎందుకు అంటారా?? అక్కడికే వస్తున్నా.


మొన్న శనివారం ఆఫీస్ నుండి ఇంటికి వెళ్దాం అని బయల్దేరానా, ఫుల్ వర్షం. అయితే నాకేంటి, మొన్న తెచ్చి ఆఫీస్ లో మర్చిపోయిన గొడుగు ఉందిగా..ఇంకేం, ఉత్సాహం గా బయల్దేరా..



రోడ్ మీదకి వచ్చేసరికి కొంచెం తగ్గింది. ఏంటో జనాలు..అందరికీ ఒకేసారి ఏం అవసరం వచ్చి పడిందో తెలీదు కానీ ఒకటే ఉరుకులు, పరుగులు. నేను ఏదో నా మానాన నేను నెమ్మదిగా వెళ్తున్నానా?? ఒకరు తోసుకుని వెళ్లిపోతారు, ఇంకొకరు కాళ్లు తొక్కేస్తున్నారు..హు.. మా తొక్కలో శ్రీనగర్ కాలనీ లొ బస్సులు దొరికి చావవు కదా..సరే అని ఆటో ఎక్కుదాం అని అడిగితే అతను ఏంటో దీర్ఘంగా అలోచిస్తున్నాడు ఇలా పని కాదులే అని నడవడం మొదలు పెట్టాను. ఆ పది నిమిషాల నడకలో కనీసం ఒక పది మంది కాళ్లు తొక్కి ఉంటారు. అసలే వర్షం లొ నానిపోయి ఉండనా, ఊడనా అన్నట్టు ఉన్నాయి నా చెప్పులు. అలానే లాక్కుంటూ సిగ్నల్ దగ్గరకి వచ్చేసరికి అక్కడే ఉన్న సిగ్నల్ కానీస్టబుల్ కూడా కాలు తొక్కేసాడు. ఇంక ఒక్కరు తొక్కినా, ఇంక నాలుగు అడుగులు ఎక్కువ వేసినా అవి ఫటక్ అనడం ఖాయం. జాగ్రత్తగా అడుగు లో అడుగు వేసుకుంటూ వెళ్తుంటే దారిన పొయే ప్రతీ వాహనం నా మీద నీళ్లు కొట్టేవే..ఛీ ఛీ..పైనుండి నీళ్ళు పడకుండా గొడుగు వేసుకున్నాను కానీ ఈ వాహనాల నుండి తప్పించుకోవడానికి లేకుండా పోయింది రా దేవుడా..
 
ఏదో అంటారు కదా..స్వర్గానికి, భూలోకానికి మధ్య త్రిశంకు స్వర్గం లాంటింది అనీ...అది గుర్తుకు వచ్చింది నాకు. ఒక పక్క మంచి వెదర్, చల్లని గాలి, ఇంటికి వెళ్ళి బుడంకాయలతో ఆడుకోవచ్చు అనే ఆనందం, నెక్స్ట్ 2 డేస్ మంచిగా హాలీడేస్ అనే ఉత్సాహం. ఇంకో పక్క తెగిపోతా అని బెదిరిస్తున్నచెప్పు, అటు పొతూ ఇటు పొతూ నీళ్ళు చిందిస్తున్న వాహనాలు, బస్ దొరుకుతుందా లేదా అనే అదుర్దా, వర్షం పడి ఆగింది కదా ట్రాఫిక్ జాం అయితే ఎలా అనే బెంగ, ఇంకా ఇంకా వర్షం ఎక్కువ అయితే ఇంటికి ఎలా వెళ్ళాలీ అనే టెన్షన్ ఇలా నాకు స్వర్గానికి, నరకానికి మధ్యలొ త్రిశంకు లోకం కనిపించింది. అదీ సంగతి.
 
ఇక పోతే ఈ రోజే ఎందుకు రాయల్సి వచ్చింది అని అడుగుతున్నారా..చెప్తా..అదీ చెప్తా..నార్మల్ గా పాట్నీ నుండి పంజాగుట్ట రావడానికి ఎక్కువ లో ఎక్కువ వేసుకుంటే అరగంట పట్టాలి, కానీ ఈ రోజు వర్షం వలన 2 గంటలు పట్టింది. నేను 10:15కి బస్ ఎక్కితే 12:15కి ఆఫేస్ కి వచ్చాను, 11కి ఉన్న మీటింగ్ మిస్స్ కొట్టాను:( నేను జనరల్ గానే మీటింగ్స్ కి లేటు అవుతూ ఉంటాను, ఇక ఇప్పుడు రీజన్ ఇదీ అని చెప్పినా ఎవ్వరూ అర్ధం చేసుకోరు. ఎక్కడో చోట చెప్పుకోకపొతె నా బాధ తీరదు అందుకే ఇప్పుడు, ఇక్కడ, ఇలా...

Heights??? all in a lighter vein

Disclaimer:
 I do not mean to offend any star fan's opinions or emotions. everyone should/will develop favourism towards someone and ofcourse they be partial to them & support them..i very well understand that point. No offense there, ...i'm only touching the extremes here...

Introduction:
ma cousin srikanth, BH (Better half, in all ways) were ardent fans of nandamuri clan & ofcourse its implied they hate chiru &co. maree DH ki entha pichi ante eppudoo nenu lekunda movie ki vellaru, alantidi sanju puttina kotha lo nenu velle situation lekapothe frnds tho velli maree Maharadhi choosaru, monna roshu puttaka kooda "Simha" nannu vadilesi velli maree choosaru..ee rendu movies ye nenu lekunda tanu choosina movies intha varakoo...ardham chesukondi :)

Me & bro, we both do not claim ourselves as so broad-minded, but definetely not within the ring.

Fear or Caution?

Last week one of my collegue came to me and we were on general discussion. she told me that by the time she reaches home, sometimes his 12yr old boy is trying to make soup/omlet for himself. she told me that its horrifying to think if he mishandles it. i was like..aww..right..its dangerous. she kept on saying how much she is trying to stop him from doing such things...and then with the intention to pass on some courage i said...thats fine..why dont you teach him how to ON/OFF the stove and make him aware of precautions & subsequences just in case of any mishap?? that would actually makes him cautious and he is enough old to understand & if you keep on warning just not to do anything with stove, one day or other out of curiosity he for sure tries to test his hands there and at that time having no knowledge effects. Over and above tell him its not his job to do such things, keep a couple of tens accessible to him and ask him to go out and buy whatever he wants if he is real hugry. She sighed...thought for a while and said, yes..thats a good idea and went back to her desk.

Thank god, but why??

Em rayalo ekkada modalu pettalo ardham kavatledu, but there is so much from within....


monna sunday ma cousin brother di reception. aa roju antha full hadavidi chesi intiki vacham...monday roju ma chinna athayya garu mammalni dinner ki invite chesaru, ante annayya vallu kotha couple kada..andukani..aa roju bundh kooda, so morning chitti shop open cheyyaru kabatti makunna long time due committments ...3mths back puttina chitti valla friend koduku ni choosi ravadam, 1mth back paralasis stroke vachina ma friend father ni palakarinchi ravadam..aa rendu panulu complete chesam. life seemed to be smooth and wonderful!

evening intiki vachi fresh ayyi athayya ki kastha help cheddam ani mundu veldam anukunnanu, kanee ee lopu oka guest. vallatho matladuthoo undaga pedda arupulu vinipinchayi...general ga ala chinna pillale arustharu kada..andukani nenu gaba gaba sanju ni, roshu ni choosukunna..vallu calm gane unnaru...evaru arusthunnaro ardham kaledu...ee sari bayata nunchi ani ardham ayyindi. sare choodam ani roshu ni ethukuni bayataki vachi choosthe amma okkasari ga kinda padipoyi undi...arusthundi nannu pattukovaddu antoo...okka nimisham bhayam...em jarigindo asalu ardham kaledu..pakkane chair kanipisthe adi ekki emayina bayata teega meeda battalu sarduthunte, padipoyindemo anukuni chair enduku ekkavu ani adiga...kadu amma...teega shock kottindi ani cheppindi amma neerasam ga...ante aa arupulu shock kottinappudu amma arichina arupula??? hammo..amma eppudoo ala naku telisi aravaledu...tanaku entha noppi unna, kallu choosi moham choosi telusukovadame kanee, notitho bayataki cheppadu..alantidi anthala arichindi ante..entha shock ayyi undi untundi...

Nenu intlo unte....

Naku kooda choodaga choodaga life ni enjoy cheyyadam telisinatlu undi ee madhya...kastha bane enjoy chesthunna..



jarigina vishayam enti ante...july 2nd na ma cousin di marraige tirupathi lo...nenu chethulu ethesa...na valla kavadam ledu roshu tho journeys ante..main ga roshu ke ekkuva ibbandi ayipothundi..kanee amma vellali kada...amma velthe nenu ofc ki ralenu..kabatti edo rakam ga 2days leave petti amma ni, sanju ni mathram pampincha..


so, ippudu inti rajyam, vanta rajyam nadi, Usha di annamata..

Nenu...na bargaining skills

hmm..bargaining skills gurinchi cheppukovali ante...meeku konchem background cheppali

3yrs back:
nenu ma office daggarlo unde distinct relative ni parmarsinchi ravali..papam ontlo bagoledu mari. choosi ravadaniki velletappudu fruits teesukuni vellali kada..fruits shop daggara agi ila adiganu

nenu: baboo..apples entha?
shop: 14rs amma..
nenu: fultooo confused :( pichi moham vesukuni choosthoo unna...
shop: enni kavali amma??
nenu: nenu konchem hesitant ga...14rs dozen or half dozen???
shop: DAMAAAAL........kasepatiki terukuni, nannu oka rakam ga kadu, padi rakalu ga choosi....OKKOKKATI 14RS..annadu :P

Oka Varsham kurisina rathri

Emanukuntunnaru title choosi…uffoo…iragadeese post...fultoo romantic anukuntunnara??? Akkada antha ledu :) Ponee thriller story rasthanu anukuntunnara…ikkada antha ledu :)) Mari em rasthanu anukuntunnaru….tinabothoo ruchi endukandee…chadiveyyandi full ga…

Nakoo varshanikee edoooo link undi untundi. Konni sarlu muripusthundi, konni sarlu bayapeduthundi. Eppudu muripinchindi antara…idigo ikkada Eppudu bayapettindi antara?? Abbooo chala sarlu. Oka 2yrs back anukunta, oka dokku scooty vesukuni intiki velthunte, manchi varsham pade time lo adi agipoyindi :( Na pani 8pm nunchi 10:30pm daka ala roddu meeda, full jadi vanalo..adee chuttu pakkala okka putta purugu kooda leni isolated place lo…oohinchukondi, ela untundoo…manchi thrilling ga, exciting ga unda, hmm…vinadaniki alane untundemo kanee, undataniki kadu

Mommy's guilt...Infact Working Mom's guilt

Mommy’s guilt….Strange term with strong meaning in depth. Did see it on Keerthi &Sree’s blogs….gave a casual thought about it…but really not into writing one. I must agree the actual reason, its not that I never had guilt, but didn’t want to recollect to make me feel worse. But that’s all before my chat with Sree…she did assure me that it makes us more relaxed, cautious and relieved. She suggested me that a lot of moms out in the contest - Fight the mommy's guilt would identify with me....Yes, that’s a right point. May be if I write down, I might realize that all the guilt I was carrying till now was not as worse as I was imagining and its there with every momm but in the variant magnitudes.

Speaking frankly, I had it more with Sanju rather with Roshu. And yess…I realized what went wrong with and making myself cautious not to be caught with guilt again.

Here it goes:

smileys

Yayyy....smileys are working for me. Have been trying desperately to use them, but you see, either they are not working or too complicated to start. Finally, Yessss.. I got them......:) :P :D :)) =D>

Now what??? hehe..panemundi cheyyadaniki kothaga??  prasthuthaniki ayithe subhram ga ma cousin engagement ki attend ayyi :), teerigga 2pm ki ofc ki vachi b-), pani choosukokunda :D, pani leni pilla la :P.....blogger lo smileys ni insert cheyyadatam ela ani vethiki vethiki...sadhinchi....:)) vatini edo rakam ga vadukovali kabatti oka post rayali ani decide ayyi b-)...sudden ga em rayalo ardham kaka, alochisthoo...:-? burra peekkuntoo, min min kee time choosukuntoo time pass chesthunna (:| devudaaa...ila nenu 8pm daka undali :( ante inka 3hrs....Zzzzzzzz I-)

By the way, meeku idi konchem excess usage la anipinchadam ledoooo...hehe meekemundi, nake anipisthunte 8-}...sarlendi poniddurooo...kothoka vintha annaru kada mana peddalu :)

One More trip - Annavaram 14/06/10

hehe...asalu ee pilla ki pani emee leda, asalu ofc ki velthunda, lekapothe long leave petti trips vesthunda anukuntunnara....hmmm..em chestham...yet another compulsory & committment trip.

Roshu entered into 6th month 6th day and hence her annaprasana is due. As we did annaprasana to Sanju in annavaram, its pre-decided that we do it in the same place for Roshu too, so is the trip .

Over all trip is good though little tiring. My relatives who stay in Anakapalli booked the rooms for us. So, velladam...fresh avvadam..gudiki velladam annee fast fast ga ayipoyayi B-).

gudiki vellagane vratham cheyinchukunnam..and then comes the actual ritual - Annaprasana.

The Unique & Universal facts :)

HE selects what she wears, thats called love. SHE selects, he sidelines, thats called individuality.

HE duely compliments everyone else, he is broad minded. SHE gets none coz praising spoils.

HE gets anger, thats for genuine reasons. SHE gets anger and its a disaster. How can SHE???

HE shouts 100 times and blames it on 1000 reasons, SHE keeps herself calm & cool. Its 1001 reason for 101 time.

HE gets restless & tensed. SHE meant to understand and co-operate. When SHE gets restless, HE gets angry.

HE decides everything, thats called taking up responsblity. When SHE has an opinion, she is overacting.

My 3 day trip

Trip anagane meeru evvaroo conclusions ki rakandi nenu edo full enjoy chesesthunnanu ani.  4yrs rowdy tho, 5mths infant tho pleasure trips vese antha ethu ki inka edagaledu nenu ;(, ivanne commitment trips.

eluru lo ma atha edo mokku teerchukuntundi, so daniki chuttalu andarinee pilichindi. elanoo eluru daka vasthunnaru, andaroo unnaru kada, dwaraka tirumala kooda velthe baguntundi ani inko program pettaru. roshu gadiki ippudu 5th month kada, so ma atha gari ooru(kollur) vellali. 5th month ragane veldam ani plan chesukunnam kanee ee lopu annayya mrg settle ayyindi. aa hadavidi antha 27 tho ayipothe, roshu ki 9th ki 5mths complete ayipothayi. so elanoo 27th may - 9th june lopu kollur vellali.

Naa Saree shopping....

Hehe...Title batti almost ardham ayipoyi untundi kada....

ee 23rd Annayya pelli...oorlo pelli ki kukkala hadavidi antaru kada..ikkada konchem different, Annayya pelliki chelleli hadavidi anna mata....

Ninna pelli koothuri battala shopping ki vellam...tana kosam cheeralu choosthunte, adentoo...avannee naku nachuthunnayi. nachina prathidee konesukovali anipisthundi...hehe..teera choosthe aa pattu cheeralu okasari kadithe, mallee inko 5yrs daka paiki tiyyam. ee lopu avi out of fashion ayipoyi, recent trends lo mallee kothavi konukkovali anipisthundi...hehe...adallaki cheerala pichi ante monnati daka nenu lite teesukunedanni kanee, ee madhya mathram cheerala pichi baga ekkuva ayopoyindi :)

Disaster at home

There was a disaster at home yesterday. Obviously the reason is Sanju.

Ninna annayya birthday. So, tanu intiki vachaka dinner plans gurinchi full josh tho matladukuntunnam. bayata order cheddama, lekapothe velli tindama ani. ee lopu asusual ga sanju meeru pakka pic lo choosthunna TV cabinet ekkesindi. tanu ekkadam idi first time kadu, day lo 10-15times ekkuthundi..TV paina unna shelf lovi bommalu annee kelukuthundi. daniki adem anandamo naku ardam kadu :( ninna kooda alane ekkindi...appatikee nenu arusthunna, padipothavu digu ani. vinaledu....nenu asusual ga vadilesi, annayya tho kaburlu chepthunna...

Ento ee kaki gola

Naku asalu ee gola emee ardham kavatledu. chinna pillalatho pichi patalaki dances cheyisthunnaru ani HRC mundu petition file ayithe, danini drop cheyyali ani kids parents counter petition file chesaru anta.

chinna pillalatho dances cheyinchatam tappu kadu naku telisi. but cheyinchetappudu, konni guidelines issue cheyyali compulsory ga. what sort of songs and dresses shouldn't be ani. ippatidaka avi emee levu kabatti evari ishtam vachinattu vallu chesthunnaru. ippudu sudden ga, parents ki responsblity ledu, vallu sarigga penchatam ledu anadam entha varaku correct? ninna TV lo choosthe papam anipinchindi...HRC commissioner asalu meeku emanna responsblity unda, you are spoiling your own kids antunte....there were parents standing with their heads down & trying to defence their acts. asalu evaru mathram valla role ni sensible ga use chesthunnaru?

Thank you god..Life is beautiful Ver 1.0

Thank you god, thank you for everything you have given to me.

--> You gave me a beautiful childhood that any other child can envy of...We cherish each bit of it even now.....Thank you!

--> You gave my parents little wealth, but that taught us to know the value of money. Thank you!

--> You made my father addicted to alcohol, but that taught us to fight the life. Thank you!

--> You acknowledged your presence through my mother…..who has loads of energy & patience to battle the life…..If not so, where we could have been today…Thank you!

Thank you god...Life is beautiful!-Draft

I'm in a very good mood to write, but huhh...just now hubby called and said that he has come somewhere near to our office and can pick me up in next 5mins...., time to leave.

so, i will leave now, come back tomorrow and write what made me thank god for this gifted life.